Toen ik Paul aan de lijn had zei ik “Paul en Sven, niet afgeven, ooit lukt het wel eens” want hoe dicht kan je soms bij een 1e nationaal, internationaal zijn in je leven. De laatste 2 seizoenen spreken we over een 3e nationaal Narbonne, een 2e Perpignan en nu terug een 2e Agen…maar met dien verstande dat er nu (nog onder voorbehoud) wel een 1e internationaal duivinnen zal worden gescoord. Maar er klonk toch vooral heel veel fierheid uit ons gesprek, want het blijft toch kicken wanneer je bij het wachten van de duiven, wetende dat er in België nog geen duiven zijn, plots als een schicht een duivinnetje op je hok ziet vallen. Om 18.20 u met een minuutsnelheid van 1.226 meter voor een afstand van 798 km….kippenvel ! En dan is het genieten en evenzo bibberen omdat je weet dat het nog niet “game over” is en de rest van het land nog in spanning zit te wachten.  Maar fierheid overheerst, want wat een prestatie zette dit dametje weeral neer. Het was een zware, eerlijke Agen, met één heel zware hindernis onderweg namelijk de grote hitte in Frankrijk en ook in België. Met temperaturen boven de 30 graden was het een ganse dag hard werken om thuis te komen. Voor de oude duiven was het verloop van de wedstrijd goed en normaal te noemen…voor de jaarduiven evenwel was het een harde dobber, en wanneer we nu dit neerschrijven zijn er nog veel duiven onderweg.

Verliefd op de zware fond

Het zijn echte liefhebbers van de zware fond vader en zoon. Vader Paul (67 jaar) en zoon Sven (45 j) hun voorliefde voor het zware werk zit er in gebeiteld. Alles begon lang geleden met een tegenslag met de jonge duiven toen Sven nog school liep in Brakel. Eén van zijn leerkrachten was Luc Van Coppenolle (Kruisem) en Luc hielp Sven met een injectie als medelijden en motivatie voor het verlies met het beste wat Luc op zijn hokken had.  Aan een betere bron kon je niet tappen op dat ogenblik. Deze duiven werden nog aangevuld met duiven van Denis Druwez, Georges Carteus, Marc & Franky Van De Walle…en in een latere fase nog versterking die werd gezocht bij Team Vollebrecht (Nl), Noël Peiren, Hendrik Mortier, Solleveld enz… steeds duiven die gemaakt zijn voor de marathonvluchten.  Hieruit kweken, spelen, selecteren heeft er uiteindelijk toe geleid dat ze duiven hebben die zich constant aan de internationale top weten te plaatsen op de marathonvluchten.

De kippen vallen niet gebraden uit de lucht

Sedert 2021 werd volledig overgeschakeld op het nestspel. Geen evidente wending waarin ook wat leergeld diende betaald. Het is een gans andere benadering en waar het eerder gemakkelijker lijkt (de natuur zijn gang laten gaan) vraagt dit van de speler heel veel inzet. Er werd dit seizoen gestart met 200 speelduiven (waarvan het merendeel jaarlingen). Deze worden allen begin van het jaar gekoppeld en mogen dan vuil broeden. Dan worden ze op weduwschap opgeleerd tot Vierzon-Bourges om nadien (indien .haalbaar zoveel mogelijk per hok) te worden gekoppeld i.f.v. een marathonvlucht.  Waar mogelijk wordt het koppel gespeeld. Enkel bij echt goed oudere duivinnen is de nestpartner een thuisblijvende duiver. Een belangrijk aspect bij deze aanpak is het trainen van de duiven. Ze moeten hoe dan ook voldoende ingevlogen zijn, voldoende invliegkilometers hebben en trainen of er kan niet worden gescoord.  Daarom trainen ze aan huis…maar wordt, wanneer het weer het toelaat, bijna elke dag met eigen vervoer een oefentrip van 25 kilometer ingelast.  Dit vraagt anderhalf tot twee uur tijd om dit dagelijks te realiseren…zo zie je maar dat ook hier in Brakel de kippen niet gebakken uit de lucht vallen.  Het gericht koppelen, de nesten verzorgen, zorgen voor voldoende training…..vraag veel inspanning van Paul en Sven. Van zodra de duiven vast op nest zitten krijgen ze volle bak voer, dit zijn de klassieke vliegmengelingen die wordt aangevuld met vetrijk energievoer wanneer de inkorfdatum nadert. Bij voorkeur wordt ingekorfd op gepikte eitjes of kleine jongen in de nest, maar bijvoorbeeld voor de vlucht Pau is dit broeden omdat dit te vroeg op het seizoen is. Bij thuiskomst mogen ze nog hun nest betreden indien dit lukt, maar daags nadien wordt alles afgebroken en kan de nestopbouw herbeginnen. De duiven worden normaliter tweemaal per jaar gespeeld (of soms driemaal naargelang de mogelijkheden of zwaarte van de vluchten).

Aagje wint Agen provinciaal, 2e nationaal en (vermoedelijk) 1e internationaal duivinnen

Het is een mooi donker geschelpt duivinnetje dat werd ingekorfd op gepikte eitjes en bij thuiskomst een jongske in het nest vond, dat voor het exploot zorgde vorige vrijdag. Ze vloog als verste vlucht in de voorbereiding Bourges en vloog twee weken terug een oefenvluchtje Noyon.
Haar collega’s duivers (oude duivers) vlogen Limoges als laatste voorbereiding.
Haar afkomst is een kruising van de eigen oude soort (de gouden lijn van de Libourne-Pau-Narbonne die al heel veel goede duiven heeft voortgebracht) gekoppeld aan een duivin van Team Vollebrecht uit Nederland. De versterkingen die werden gezocht bij Vollebrecht waren een schot in de roos. Uit het superkoppel werden uit 2 nestkinderen (803 en 804) duiven gekweekt die het bij Paul en Sven super doen.  De 803 is moeder van kweker De Louis en grootmoeder van de 3e internationaal Narbonne (Miss Narbonne) en de 804 is nu de grootmoeder van Aagje die internationaal Agen wint.
Loon naar werken is een term die de familie Saeytijdt niet vreemd is, geen inspanning is hen teveel om deze mooie resultaten te behalen.
Er komen nog heel mooie vluchten aan en met een aan de zekerheid grenzende waarschijnlijkheid vinden we hen nog terug in de snuit van de uitslagen. Herinner U vorig jaar Perpignan waar ook een 2e nationaal werd gescoord. Maar Agen is reeds een voltreffer geworden met vreugde en een superduivin erbij.

Proficiat en alle succes in het verdere verloop van het seizoen vanwege het Herbotsteam !

Geert Dhaenens